| Datum: | 08/02/2008 – 17/02/2008 |
| Reisleiding: | Daan Maas en Robert Bouscher |
| Reisverslag: | |
| Reisverslag Canazei, Italië 8 t/m 17 februari 2008 Heenreis perfect. Aankomst Hotel Bernard ca. 10.30 uur, kamers waren al klaar. Daan heeft zich met de sleutels bemoeid, ik ben met een enthousiaste groep gaan skiën op “Belvedere”, het gebied boven Canazei. Zondag met snellere groep de enige gletsjer van de Dolomieten: de Marmolada. Maandag de langste piste: Lagazuoi met aan het einde de attractie door paarden getrokken te worden. Overbodig te vermelden dat we ruim op tijd terug waren, de bottleneck is altijd Arraba, 15.30 uur moet je eroverheen zijn! Dinsdag de zwarte pistes bij Selva en S. Cristina. Woensdag S. Croce (bedevaartsoort). We hebben het kerkje net niet gehaald. Dit is de meest Noord-oostelijke hoek van de Dolomieten. Donderdag het gebied van Buffaure (bus naar Alba). Vrijdag Sella Ronde met als extraatje het Edelweiss dal. Zaterdag Plan de Gralba met als toegift nogmaals de zwarte pistes bij Selva/S. Cristina. Daan heeft zondag Belvedere met zijn groep gedaan, de volgende dag Marmolada. Maar hier was slechts een deel van zijn groep in staat op tijd terug te komen. Daarna hebben zij, tot ieders tevredenheid in het Buffaure gebied geskied; ver weg van de Sella Ronde en haar drukte! Acht dagen geen wolkje gezien! En koud genoeg om goede sneeuwcondities te waarborgen. Prettig familie hotel, redelijk eten, skibus halte voor de deur, leuk dorp. Mevr. Heijblom per vliegtuig terug met scheurtjes in bekken na val. Ans had een opgeblazen kuit. Ik heb veel steun gehad aan Epie van Boven die het gebied uit haar hoofd kent inclusief leuke koffie- en lunch tentjes. Terugreis had beter gekund. Chauffeurs hadden voor het dal gekozen, terwijl, met dat mooie weer, de pas anderhalf uur had gespaard. Waren we een half uur eerder aangekomen in Nederweert, hadden we niet via Rotterdam gehoeven, dan waren deze passagiers overgestapt op een andere bus, nu was de aansluiting gemist. Om 12.00 uur stonden we voor de Skischool Watergraafsmeer. Al met al een zeer gezellige en geslaagde skireis. RobertA.S.V. Skireis, Canazei, ITALIE 8 t/m 17 febr.2008  Venedi Sera (8/2) Omdat onze skibus door te weinig deelnemers 29 man/vr. een pendelbus werd moesten we al om 15:15 uur uit Amsterdam (vanaf de skischool Watergraafsmeer) vertrekken. Iedereen was op tijd binnen en ook de bus was er al vroeg. De begroeting was weer ouderwets gezellig iedereen kende elkaar dan ook al, op een enkeling na. Na het inladen en een drankje vertrokken we om 15:20 uur. Een lange file was ons lot. 18:00 uur kwamen we in Nederweert aan. Daar onze opstapper Jan v. Veelen laten omroepen maar die had zijn spullen al in bus 2 liggen. Na wat gegeten of gedronken te hebben, gingen we om 19:50 uur op weg naar Italië. In de file even een toost uitbrengen op een prettige week skiën met een Flügeltje en de heerlijke kaas van onze Jan (kaasboer) Homan, toen het altijd populaire ‘filmpje’ maar niet heus en daarna slapen zo ver het gaat. Sabatto Siorno (9/2) Om 8:30 uur reden we al de bergen in en waren om ± 10:15 uur in Canazei Hotel Bernard, snel uitladen en we konden direct naar de kamers. Deze waren al klaar en we hoefden dus niet zoals in Frankrijk te wachten tot 17:00 uur of later. De ‘die-hards’ konden niet wachten en namen een dagkaart en de gematigden een halve (na 12:30 uur) Anderen gingen rustig de omgeving verkennen. De après-ski kwam op gang, het diner was om (de hele week) 19:00 uur en om 21:30 uur was bijna iedereen na de busnacht en 1e skidag naar zijn/haar kamer. Domenica 10/2 Vroeg uit de veren 7:00 uur en dat op zondag Brrrrrrr en voor sommigen de eerste skidag, maar na een lekker ontbijtje om 8:45uur de skibus halen naar het dalstation van de Belvedère. De drukte viel (toen) nog mee, later in de week (zou blijken) was het niet meer leuk in die bus en bij de gondel. Zijn of waren we soms wat verwend de laatste vakanties b.v. uit het hotel skiën of vervoer naar de gondel per hotelbusje? De eerste kennismaking met de skibus, waren vastzittende skischoenen, mijn rugzak tussen de deur en bijna een gebroken onderarm toen ik Henny tussen de deur vandaan bevrijdde, de klap van de deur was zodanig dat ik mijn ski’s niet op kon tillen de hele dag. Maar alles is gelukkig meegevallen, zal je gebeuren breek je niet je been maar je arm (tussen een deur van de skibus). Het weer kon niet mooier, ‘s morgens eerst inskiën en ‘s middags voor de lunch met de grote gondel omhoog en genieten van het mooie uitzicht op de Sass Pordoi 2950 m. Aan het einde van de eerste dag draaiden we weer goed, als vanouds, onze bochten. De après-ski was gezellig, na het diner nog een afzakkertje en Buono Notte! Morgen geht’s loβ? Lunedi 11/2 Vandaag naar Malga Ciapèla col DE MARMOLADA, de hoogste berg van het gebied 3342m. Gezien het skiniveau, de eerste dag, dacht ik dat het wel te doen was met de groep…. Helaas heb ik daarin een inschattingsfout gemaakt, maar door diverse omstandigheden liep het niet goed en werd mijn angst, om met een taxi terug te moeten, bewaarheid, helaas. Aanvankelijk waren we redelijk vlug op de Porta Vescovo om te genieten van het prachtige uitzicht op de Marmolada. De afdaling ging toen al wat minder (nee we noemen geen namen) achteraf zijn we te laat naar boven gegaan met de 3 gondels vanuit Malga Ciapèla naar de Punta Rocca. De terugtocht was een ramp gezien de conditie die nu werd aangesproken. Gelukkig hadden Bertus en Gerrit het besluit genomen om met de rest door te gaan en met de rest van de groep (zonder taxi) op tijd de liften te halen. (nog bedankt daarvoor) Het werd al donker, misverstanden alom, wel of niet naar boven gaan, en waar waren Henny en Sibbel. Uiteindelijk zijn zij nog naar boven gegaan en strandden bij het middenstation van de Europa gondel vanwaar ze door de pistepolitie naar Arabba zijn gebracht en na een versterkertje met apfelstrudel met een taxi terug. To, Cees, Adrie en ik zijn niet in die laatste lift gestapt maar terug geskied naar Malga Ciapèla. In een eetcafé, dat ik nog kende van 3 jaar geleden, hebben we eerst wat gedronken en gingen helaas met een taxi vanuit Malga Ciapèla terug naar Canazei. Wat een test voor de rest van de week moest zijn om de Sella Ronda (oranje) met de klok mee, en (groen) tegen de klok in te doen was nu dus duidelijk… niet doen! Ook de Lagazoi en “de paarden” waren daardoor niet haalbaar voor onze groep. Maar daar kon iedereen mee leven. Gelukkig is alles zonder ongelukken (ondanks de haast) gebleven en konden we allemaal opgelucht aan het diner aanschuiven. Maar het zat me niet lekker deze dag! Martedi 12/2 Na de moeilijke dag van gisteren, vandaag (rustig) via Belvedere naar Plan de Gralba rustig skiënd, met apfelstrudel, chocolade/koffie en een beeeeeeeeetje rum, lekker hé, dat moet te doen zijn, Striptease danseressen zijn er nog steeds en via de versteende stad terug. Het was/is overal weer erg druk. Ook Max was daardoor (met de verkeerde stroom mee) dezelfde lift terug weer ingestapt, die waren we dus kwijt, maar hij is veilig teruggekomen. We hebben een heerlijke dag gehad en genoten van de mooie omgeving, het weer en de prima sneeuw. De après-ski in het hotel was gezellig. ‘s Avonds na het diner moest er toch nog even ge-Duckt worden, een he-he-he-he-heerlijke ervaring hè TO en met z’n allen een niemendal kaartspelletje HÓ-RUKKEN gedaan. Enkele vonden het daarna welletjes voor vandaag en sommigen gingen nog even klaverjassen. Mercolodi 13/2 Afgesproken was om niet weer de drukte op de Sella ronde en het stressige bus gedoe te hoeven meemaken, door eens naar een ander skigebied te gaan. Dus op naar Alba, 2 haltes verder met de skibus. Ik had de pistekaart al bekeken, thuis op oude kaartjes miste ik de aansluiting naar Meida, maar op de nieuwe van dit jaar stond dat de 2 gebiedjes met elkaar verbonden waren. Wat een verademing, rustig in de bus zitten geen geduw bij de gondel, en een zon overgoten mooi breed dal, met perfect geprepareerde pistes, echt ons skigebied. Vermeldenswaard is, dat toen ik boven uit de gondel stapte, het direct herkende van onze eerdere ASV skisafari-toer. Direct met de eerste stoeltjeslift naar boven, de zon in, boven kwam Els met twee geknakte skistokken uit de lift. En ze waren al zo oud, ‘jammer’ je gaat toch aan die dingen wennen hé Els! Maar voor een joet ski je weer goed, maar niet voor lang want na de diepe kloof was ze er al weer een kwijt, maar die bandjes zitten er niet voor niets aan Elske! Onderweg vond ik een andere en met twee verschillende stokken kom je ook die berg wel af (als je ze dan maar wel ook gebruikt) stöck einsatz bitte. Dit gebied is wintersport, een ieder was ook direct thuis, het was erg rustig en mooie sneeuw. Na de eerste afdalingen (en stokken wissel van Els), de eerste koffie stop daarna verder het gebied in, het lange bospad was heel mooi naar Meida. Onderweg hebben Greet en ik wat mooie plekjes gespot voor de morgen geplande picknick. Ook een voordeel was, dat voor diegenen waar ‘s middags het licht zachtjes uitging, deze op eigen kracht rustig de weg terug konden vinden. We hebben ook nog even een (klein diepsneeuw) kloofje gedaan. Vanuit de lift een makkie maar in de praktijk even een worsteling. Max (hij weer) dook voorover, SKI WEG, maar na veel scheppen en graven met Bertus, hebbes! En toen door de kloof “laten lopen die handel” verderop tussen een boerderij door en weer op de piste. Het was maar éénmalig (gelukkig!!!). ‘s Middags terug in het eerste dal kon men de gondel naar beneden nemen of als laatste “toetje” de zwarte afdaling nog even pakken/doen. Deze was stijl maar de piste was vlak, dus was daardoor goed te doen. Even oversteken en zittend onderweg het geduw in de bus gadeslaan om (ontspannen) en na 4 bustops (de inmiddels weer overvolle bus) voor het hotel uit te stappen. Ook de andere (snelle) groep was daar aan het skiën geweest, één keer hebben we ze gezien, maar omdat ze waarschijnlijk zo snel zijn (!!!), daarna niet meer (grapje). Na het diner nog even napraten met ‘een afzakkertje en wegwezen’ ging men naar zijn mandje. Giovedi 14/2 Vandaag maar weer naar Alba. Dat was ons goed bevallen en we gingen vandaag ook “Picknicken”. Allemaal vol goede moed met brood en drinken in de rugzakken incl. de hete glühwein. We hadden de dag daarvoor al bepaald dat we bij een oude stal/berghut zouden gaan zitten. To was ook weer met ons meegegaan (goed hoor). Alleen sloeg het noodlot ‘s morgens toe, Henny Heijblom was gevallen en ze skiede juist zo lekker. Helaas “einde oefening” Zij moest met een banaan naar beneden worden gebracht, Sibbel en Rini gingen met haar mee (nog bedankt daarvoor). Fotootje hier, fotootje daar, maar gelukkig niets gebroken. Wel veel pijn hoorde we ‘s avonds. Ondanks deze domper was de picknick geslaagd, iedereen had een zonnig plekje, Na het glühweintje, worst en wat moppen tappen en dollen weer op de ski’s, rustig indraaien, iedereen had last van z.g. “PAP” in de benen. Na het mooie bospad weer terug naar de gondel en daarmee naar beneden of van de zwarte af. Cees was ons al voorgegaan en was heelhuids beneden gekomen. Heel knap hoor, makkie hé Cees! Vandaag was ook onze jongste deelneemster jarig (hoe oud zeg ik niet) na het “lang zal ze leven” kreeg zij een presentje namens de ASV. Morgen alweer de voorlaatste dag van onze skivakantie (wat gaat de tijd toch snel hè). Venerdi 15/4 Zoals elke morgen na het opstaan (07:00 uur) eerst snel even naar buiten kijken en ja hoor WEER een strak blauwe lucht. Ik stelde aan de groep voor richting ARABBA te gaan máár Alba kreeg de voorkeur en dat vond ik helemaal niet erg! Het was onze ‘huisberg’ geworden. Door de bekendheid van de pistes ging men steeds beter skiën. Toen ik stopte en voor de kloof ging staan en riep “hier naar beneden” sprongen ze allemaal 2 meter terug. Dan ga je maar alleen, riepen ze in koor, ik had ze allemaal te pakken! Maar ik had wel wat nieuws bedacht om de skiërs van onze groep te leren omkijken en omhoog te moeten kijken naar de groep en of deze nog wel achter hen aan skieden en ze moesten ook het tempo bepalen van de volgers. Gerrit gooide meteen de knoet er over, Avanti, Avanti en weg was hij, lange halen en gaan. Om de beurt een ander, soms heel goed en soms een puinhoop maar wel een leuk gebeuren en ervaring. De middag was omgevlogen en we waren pas om 17:00 uur via de gondel of de zwarte piste pas laat beneden. Wederom een fijne skidag met mooi weer. De laatste avond: er was er weer één jarig “the leader of the fastest group” ook hij werd tijdens het diner toegezongen dat hij lang zal leven (en natuurlijk een presentje). Na de koffie of drankje ging iedereen zijn koffer en spullen inpakken. Morgen wisseldag en de laatste skidag. Sabato alweer 16/2 Na het ontbijt koffers stallen en wegwezen voor de laatste skidag. De ziekenauto kwam Henny ophalen en wij hadden haar een goede terugvlucht toegewenst. De skibus kwam en we hebben haar vertrek daardoor niet gezien, maar alles is goed gegaan en zij herstelt goed. Met de wisseldag is het altijd wat rustiger op de pistes, maar onze groep koos toch voor Alba, de hele morgen tot de lunch nog even wat sneller en meer doorgeskied om na de lunch rustig met z’n allen heelhuids terug te keren in het hotel. En dat is ook goed gegaan, het is een super prachtige week geweest. We gingen wat eerder van de piste weg omdat sommigen nog wat moesten inkopen en we om 18:30 uur moesten eten. Nog eenmaal de zwarte en een zonnige skivakantie (!!!) was voorbij. Tijdens het diner werden de begeleiders Robert en Daan bedankt en kregen ze een doosje Bacie’s bonbons met een mooie inhoud (zou ik pas later zien, te gek!!!) en een kaart met handtekeningen. (Stom hé, vandaar mijn mailtje daarover.) Epie werd door Robert met een kleinigheidje persoonlijk nog bedankt voor haar steun en haar fijne neus om steeds maar weer leuke en lekkere restaurantjes te vinden. Nogmaals bedankt, namens Robert en mij voor alles en de heel gezellige week samen skiën. Terugreis: De bus arriveerde op tijd en nadat alles was ingeladen en gecontroleerd of alles mee was, vertrokken we 19:50 uur naar huis (10 min later). De busreis liep voortreffelijk tot Nederweert, vanaf daar wat minder helaas, terug eerst over R’dam en Stadionplein. En dus wij als laatste “Kruislaan skischool”, de smoes was dat door het late vertrek uit Canazei (maar 10 min.) de overige buspassagiers daardoor de bus naar R’dam gemist zouden hebben in Nederweert en we daarom eerst R’dam aandeden. We hebben nog getracht e.e.a. om te gooien maar dat lukte niet vandaar dat WIJ 1½ uur later (om 12:00 uur) in A’dam waren. Na het afscheid ging een ieder met een bruine toet en goed gevoel over onze skivakantie naar huis. Resumé: Een goed hotel, mooie ruime kamers, goede après-ski, diner wat veel snitzelgehalte en goed ontbijt. Verder in willekeurige volgorde: Bert H.H.; Was tevreden over zijn nieuwe latten., altijd rustig en met zijn pet aan een touwtje, genietend van een cognacje. Lekkerrrrrrrr. Cees Oostr.; Ging op het laatst overmoedig worden, Maaaaaaaar blijven oefenen hoor. Henny H.bl.; Jammer het ging zo goed. Nu maar stoppen met dat skiën, zoek de warmte op, beterschap! Hanneke Cm.; Je knie heeft het goed gehouden, hiep, hieperdepiep, gezellige babbelaar en bedankt voor je medische hulp aan de geblesseerde. En lekker gecarved zaterdag. Evelien de Grf.; Babbel de babbel, skiet best pittig en moet dan in de remmen. Leuk gezellig wijntje treintje. Max Tlp.; Is een oude krijger. Petje af voor je conditie en skivaardigheid, lekker dollen en dubbelzinnige opm. Doorgaan hoor! Weet niet of je weer vals hebt gespeeld, há, há. Jan Hom.; Lekker kaassie Jan. Rustig slapie in de bus, skiet steeds iets beter, fijne gozer. Dat zie je goed! Mia B.: Een nieuw gezicht en een nieuw geluid, eet soms niet alles, wel vis maar geen (soms) vlees! Het skiën gaat nog wéér beter (heb ik gehoord). Rini Lijen.; Je skiede vroeger beter. Misschien ligt het aan je ski’s, remmen kun je leren, MEEEEER kanten. Erg sociaal, lief voor Henny, bedankt. Jan v Vl.; De beste uit de klas! Board beter dan ik, leuke aardige man. Doen we volgend jaar weer Jan! Tante Cato; Jammer dat je geen conditie hebt, tot de middag gaat het (redelijk) goed, dan gaat het licht uit, een feestje houd je langer vol? Je was gezellig (vrolijke noot) Bacie me! Riek Wir.; Skiet nog steeds als een speer, gezellig en houdt van en pakt elk zonnetje. Bleef nu opletten dat ze de groep niet verloor. Proficiat! Elske de R.; Mijn tijger op ski’s. De hele week leerde ze wat bij en de laatste afdaling TOPPIE (op CARVERS) Wordt ook zonder zon bruin, SMS’t veel met Ronald. Leuk hoor! Willie v D.; Op haar nieuwe carvers, na die nare val, gaat ze heel goed, geweldig terug gevochten, wij houden wel van een gesprekje, met respect. Zit vaak naast de groep te zonnen maar is lief en een aardige dame! Sibbel Nod.; Zij skiet goed maar uit de tijd en TE mooi. Carven is de toekomst. Het accent verleer je niet meer, leuk dat je mee was. Bedankt voor je hulp aan Henny . Adri Mr.; Lekker geskied hoor! Rustig en gecontroleerd. Grappig en gevat niet zeuren maar DOEN. Gezellige babbel met een drankje en een sigaretje, houdt van verre oorden. Bedankt voor je gezelligheid. Greet(je); Gaat/ging wat minder door een rib blessure. Taaie rakker, lekker rummetje! Altijd vrolijk en lief, we blijven dit nog even volhouden hé Gre. Gerrit Doll.; Knieën en lopen breekt hem ‘s middags op maar gaat en komt nog steeds beneden. Ger belt niet meer zoveel, heeft alles onder controle nu. Geeft rust in de tent, altijd dollen met DOL. Het was weer gezellig met je Gerrit. Bertus v/d Br.; Eindelijk geen pijn meer in je skischoenen. Lekker geskied, rustig achteraan, goede adviseur in het gebied. Fijn dat je (met Riet) het nog kan doen, doorgaan! Rieteman v/d Br; Geweldig dat je zo goed bent terug gekomen, maar soms een ietsje te hard, rustig skien is ook een kunst, fijn dat we weer samen hebben mogen skiën, (bij-de-handje)! Loes Bm.; Altijd leuk en spontaan. Zelfde interesses, (kleinkinderen) leuk hé, heeft angst op steile stukken maar skiet als de beste, op haar oude latten, met carvers gaat het NOG beter, groetjes! Marijke v Cal.; Gezellig en kritisch, smeert factor 40, gaat hard maar safe. Alleen de laatste dag samen kunnen skiën. Een volgende keer dan maar wat meer? Trudy Krw.; De vrouw van Hans, de jongste van het stel (en jarig). Robert weet misschien meer over je skiën te vertellen, je was in ieder geval een gezellige tafeldame. Hans, echtgenoot van; Ook met jou heb ik niet geskied, gehoord: “lange halen gauw thuis”. Ski je nou sneller of gelijk aan Robert? Aan je verwarmde schoenen ligt het niet, blijven trainen, ook in het Bos. Ans Nijhuis.; Pechvogel het ging zo lekker, herstel maar snel, we doen het wel weer eens over, beterschap. Robert.; Een leuke kamergenoot, gaat nog steeds erg hard heb ik gehoord. Evalueren doen wij wel? Bedankt, om dit samen te mogen doen. Sorry Epie onder aan deze resumé, maar de laatste was deze week veelal de eerste, bedankt voor je support en je culinaire navigatie, skiënd als “Ma la Bomba Tomba” bedankt. Daan M.; “Skivrienden” ik ging altijd als eerste, nu als laatste. Het is een gezellige en fijne week geweest, leuk om dit samen met jullie allen te beleven. Nog een keer “Avanti, Avanti”!!!!!!!!!!!!!! Skigroet DAAN. | |
| Reisinfo: | |
| Hotel Bernard in Canazei 8 februari 2008 – 17 februari 2008 Er zijn geen plaatsen meer beschikbaar voor deze reisreisdata: aanvang heenreis op vrijdagnamiddag 8 februari 2008 aankomst in Canazei op zaterdagmorgen 9 februari 2008 aanvang terugreis op zaterdagavond 16 februari 2008 aankomst in Nederland op zondagmorgen 17 februari 2008 Aantal deelnemers: Per 21/01/2008 zijn er 29 deelnemers voor deze reis. Reisleiding: Daan Maas en Robert Bouscher  Hotel Bernard Ligging: In het centrum van Canazei, op slechts 600 meter afstand van de skilift. Gratis skibus stopt voor de deur. Hotel Bernard is een prachtig gelegen hotel en is vorig jaar volledig gerenoveerd. Zoals een aantal hotels in het Val di Fassa heeft ook dit hotel een mooie, Zuid-Tiroolse bouwstijl te herkennen aan de kleuren en het torentje op de hoek. Faciliteiten: In het hotel bevindt zich een receptie, een bar met aparte stube, een lift, een restaurant en er is mogelijkheid tot parkeren.  Kamers: De kamers zijn zeer modern en verzorgd ingericht en voorzien van een badkamer met douche en föhn, toilet en voorzien van telefoon, televisie, kluisje (inclusief), internetaansluiting en balkon. Kamers worden dagelijks schoongemaakt en voorzien van schone handdoeken. Bedlinnen wordt 2 keer per week verwisseld. Verzorging: U verblijft in Hotel Bernard op basis van halfpension met ochtends een uitgebreid ontbijtbuffet en ’s avonds een driegangen diner waarbij u keuze heeft uit drie voor- en drie hoofdgerechten. De kok die alles bereidt werkt al 35 jaar in dit hotel.    skigebied Canazei – Val di Fassa/ Super Dolomiti Canazei vormt het hart van het prachtige, bosachtige dal, Val di Fassa. Canazei is het grootste toeristencentrum van het Val di Fassa. Het is een leuke plaats met vriendelijke mensen, een echte wintersportsfeer en een gezellige combinatie van nieuwe hotels en oude boerenhuizen. Via een cabinelift en een gondel bereikt u het prachtige gebied Belvedere waar u heerlijke afdalingen kunt maken en dat u toegang geeft tot het mooie Sellamassief. Op de terugweg kunt u via de dalafdaling helemaal terugskiën tot in het dorp van Canazei. Op de Belvedere is ook een halfpipe te vinden voor snowboarders. In Canazei begint de Marcialonga loipe die 70 kilometer lang is en dwars door het Val di Fassa en Val di Fiemme loopt en voor wandelaars zijn er in het dal meer dan 20 kilometer aan wandelpaden. Naast al deze wintersportmogelijkheden kunt u eens een dagje een bezoek brengen aan Bolzano of Cortina d’Ampezzo. De après-ski staat in Canazei ook hoog in het vaandel. Met vijftien skihutten, vijftien restaurants, zes café’s, twintig bars, vier pubs en een discotheek is er ’s avonds, na de kou van overdag, voor iedereen een lekker warm plekje te vinden. Naast het wintersporten en après-skiën kunt u een bezoek brengen aan het zwembad van Canazei, het Welnesscentre Eghes met sauna, massage, relaxruimte, tennishal, squashbaan, ijsbaan of aan de deltavliegschool.  Val di Fassa biedt een fantastisch en uitgebreid skigebied voor iedereen. Het is een paradijs voor gezinnen, lange en brede afdalingen voor beginners en buckelpistes en zwarte afdalingen voor de gevorderde wintersporters en echte cracks. Val di Fassa ligt midden in het grote gebied van Dolomiti Superski en heeft een directe aansluiting op de beroemde Sella Ronda. Indien er een keer niet zoveel sneeuw valt, kan het Fassatal, zoals het Val di Fassa ook wel wordt genoemd, zelfs voor 80% kunstmatig worden besneeuwd, inclusief de Sella Ronda. U kunt hier dus altijd heerlijk op de ski’s of op uw snowboard genieten wanneer u een van de vele afdalingen afsuist. Als het even kan, vergeet dan de bijna loodrechte piste “Alberto Tomba” niet. Deze piste staat op nummer 6 in de top 10 van de mooiste pistes van het Val di Fassa. Ook zonder ski’s is het lekker toeven in dit skigebied, vooral op het zonnige plateau Ciampedie in Cantianaccio. De allerkleinsten kunnen naar hartelust sleeën, proberen te skiën of verblijven in “Kinderland” te Canazei. “Kinderland” is een park voor kinderen vanaf 3 jaar waar ze spelletjes kunnen doen, met knuffelbeesten kunnen spelen en alvast een eerste kennismaking hebben met de sneeuw. Ook in Ciampac boven Alba is een kinderspeelpark waar skileraren en verzorgers voor het amusement zorgen. Voor de jeugd is er een sneeuwpark in Pozza di Fassa. In het hart van het Val di Fassa ligt Canazei met vlak daarnaast Campitello. Klik hier voor het weerbericht en verschillende webcams Arrangementsprijs € 875,- inclusief: Vervoer per Luxe Royal Class bus7 Hotelovernachtingen op basis van Halfpension (bij 2 pers. per kamer)7 dagen skipas Dolomiti Superski (geldig van zondagmorgen t/m zaterdagmiddag)brandstoftoeslagreis- & ski-begeleiding gedurende de gehele reis/verblijfcalamiteitenfondsreserveringskosten exclusief: annuleringsverzekeringreisbagage- en ongevallenverzekering (verplicht)Slotdiner à €25toeristenbelastingToeslag 1-persoonskamer (op aanvraag) à € 80korting 3e bed op 2-persoonskamer à € 38seniorenkorting skipas (geboren voor 1/12/1947) à € 22 | |
